Netwerken op zijn Zweeds, mét dresscode. “Trek je mooiste sokken aan en laat je stijl zien!”, stond in de uitnodiging van het Participatiecafé. Hmm, zo spannend is het niet in mijn sokkenmand. Zwart, wel in allerlei soorten, en misschien drie witte paren. En wat zegt dat dan over mijn stijl?
Eigenlijk wat ontevreden staar ik aan het ontbijt naar mijn pantykousjes, zwart en transparant.
Mensen gaan met mij in zee op het moment dat het niet lekker loopt, in welke vorm of om welke reden dan ook. Als het soms donker of zelfs zwart voelt. Door samenkomende omstandigheden, door ziekte, rouw, of door verlies van zichzelf. Door het donker banen we ons dan samen een weg naar daar waar het lichter wordt, of waar het licht voorzichtig weer binnen kan vallen. Waar het zwart weer transparant wordt.
Tja, dat is mijn stijl, dat is waar ik voor sta. En zomaar stap ik uiterst tevreden op mijn mooiste sokken de dag in.
