Het blijft natuurlijk altijd persoonlijk waar een beeld je in raakt. De tv-commercial van het Wereld Natuur Fonds, Geef met Doutzen de aarde door, riep bij mij veel op. De kracht van tranen, die water zijn voor nieuw leven.
Wat een hekel hebben we vaak aan huilen. We willen vrolijk zijn, genieten. Maar ja, allemaal hebben we weleens verdriet en soms ook zo’n groot verdriet dat tranen onontkoombaar zijn.
Truien, zakdoeken, kussens kunnen goede tranendrogers zijn. Maar zijn ze genoeg voor het grote verdriet? Mijn beste tranendrogers zijn de mensen om mij heen, die mij mét mijn verdriet accepteren. Mijn verdriet verdampt door de warmte van hun onvoorwaardelijke liefde.
Mijn eigen beste trooster kan ik zijn als ík mijn verdriet accepteer en onvoorwaardelijk aan andermans liefde durf toe te vertrouwen.
